Een tussenfase, nergens echt aanwezig

Soms komen we in een onrustige tijd terecht. Dat je met één been in het oude en één been onderweg naar iets nieuws bent. Deze 'tussenfases', is vaak een periode wat onrustig kan voelen. Met één been in het oude en één been in het nieuwe voelt het alsof we er niet volledig bij te zijn. De onrust die dat kan geven kan leiden tot het terugvallen op oude patronen, en zelfoordeel. Wanneer we ons bewust worden van ons gedrag dan oordelen we vaak hard over onszelf. Maar juist dat oordelen maakt dat we niet in het moment aanwezig kunnen zijn. We willen het anders, niet zoals het nu is. Maar wat als we gevoelens, gedachten en dat wat er is toelaten in het moment? Wat als we vanuit open aandacht echt aanwezig zijn bij wat er nu te diepte gebeurt?

Om patronen te veranderen, tussenfase en overgangen te doorstaan, dienen we eerst echt aanwezig te zijn in het hier en nu.

Liever en beter vluchten we dan soms…..

Teksten kunnen dan helpend zijn en rakend, soms berustend en zelfs transformerend. 

Bv dit gedicht van Niels Zwakhals.

Je bent genoeg

Je bent genoeg.

Je hoeft niet eerst iets te bereiken.
Je hoeft niet eerst iets te beheersen.
Je hoeft niet eerst te voldoen aan een of ander maatschappelijk verantwoord beeld.
Je bent genoeg.

Natuurlijk,
je mag aan jezelf werken.
Liever worden. Of zachter, avontuurlijker, eerlijker, vrijer,
meer oog voor de ander.
Dat mag. Maar het hoeft niet. Je bent genoeg.

Geloof me, je bent genoeg. Er hoeft niets bij. Er hoeft niets af.

Voel je verdriet van je streven, van je strijd te willen voldoen aan een geschapen beeld,
dat je nooit zal halen. Hou ervan. Hou het vast. In je armen. Het is niet jouw beeld.

En het is zo lief van je dat je wil groeien. En dapper!
Ik neem mijn hoed voor jouw proberen goed te doen. Goed te zijn. Je bent zo lief.

Maar je bent genoeg. Val maar terug in je natuurlijke staat van zijn.
Ontspan daarin.

Je bent genoeg. Als je het nog niet kan geloven, geloof mij dan.
Pak voor even mijn hand en laat je meedrijven in de strevenloze zee.
Ik spreek uit betrouwbare bron van verre en dichtbij van ervaring en weten
En met een hart van oceanische liefde.

Het is goed zo. Je bent genoeg. Je bent genoeg. Je bent. Dat is genoeg.