DE ROL VAN DE VROUWELIJKE HERSENHELFT

In onze rechter hersenhelft zitten de meer vrouwelijke delen van ons bewustzijn. Kort gezegd zorgt de rechter hersenhelft juist wél voor verbinding, op alle niveaus en op alle manieren.

In dit deel van onze hersenen zitten onder andere :
* vrede
* liefde
* eenheid
* overvloed
* rust
* hier en nu

Deze krachten van ons bewustzijn zorgen juist niet voor afscheiding maar voor verbinding. Zij zorgen niet voor strijd en geweld, maar voor de dialoog en voor harmonie. Doordat het “hier en nu” in de rechter hersenhelft centraal staan, heeft het geen last van vervelende herinneringen uit het verleden (die zitten immers in de linker hersenhelft) en is het ook niet bezig met allerlei hoogdravende en ego gerichte plannen voor de toekomst.

Kort samengevat kunnen de vrouwelijke krachten van de rechter hersenhelft worden beschouwd als de krachten van het hart.

Door de dominantie van de mannelijke energieën (lees: het ego) zijn de vrouwelijke energieën in de afgelopen paar duizend jaar kleingehouden en onderdrukt. De linker hersenhelft regeerde ten koste van de rechter hersenhelft. De rechter hersenhelft mocht er enkel zijn voor zover deze niet ten koste ging van macht, rijkdom, welvaart, hebzucht en status.

Maar door het creëren van alle problemen van de overvloed heeft de linker hersenhelft zichzelf in de voet geschoten. Het schoot zijn doel voorbij en heeft een structurele disbalans in de mens én in de wereld veroorzaakt.

De problemen in de wereld zijn nu zo groot, en de disbalans zo structureel, dat de mechanismen van de linker hersenhelft deze niet meer kunnen oplossen. Het ego van de mens ziet, voelt en weet nu zo langzamerhand dat enkel een evenwicht tussen de linker en de rechter hersenhelft kan zorgdragen voor het oplossen van de huidige problemen in de wereld.

Er is dan ook een wijzing gaande in het menselijk bewustzijn, een wijziging die zowel geldt voor mannen als voor vrouwen:
…Onze vrouwelijke rechter hersenhelft is sterk in opkomst…

De afgelopen honderdvijftig jaar
In de afgelopen anderhalve eeuw zijn er tal van ontwikkelingen geweest die er op duiden dat het menselijk bewustzijn een stap aan het zetten is die de volgende fase van haar ontwikkeling inluidt.

Die stap bestaat uit de synthese tussen de linker- en rechter hersenhelft, en tussen de mannelijke en vrouwelijke energieën in ons bewustzijn.

Die stap begon midden in de negentiende eeuw met de wereldwijde afschaffing van de slavernij. Dat was voor het eerst dat de mens zijn geweten collectief, dus op mondiale schaal, liet spreken. Een majeure stap met grote gevolgen, want die gebeurtenis was de allereerste zichtbare uiting van het nieuwe bewustzijn van de mens.

Het geweten is een typisch vrouwelijke kracht die op allerlei manieren zorgt voor gelijkheid, eenheid, rechtvaardigheid en andere uitingen van “verbinding”. Het geweten is tevens een typische uitingsvorm van de krachten van het hart en dus van de rechter hersenhelft.

In het nieuwe bewustzijn is er steeds minder plaats voor de uitwassen van het zelfzuchtige mannelijke ego. De mens is zich namelijk op allerlei vrouwelijke manieren aan het “verbinden” met het algemene belang.

Momenteel is er veel beweging en roering in bijvoorbeeld;

Democratieën
Vrijheid van meningsuiting
Vrijheid van godsdienst
Vredesbewegingen
Geestelijk en lichamelijk welzijn
Gezonde en eerlijke voeding
Maatschappelijk verantwoord ondernemen


Ook vandaag de dag zijn er wereldwijd duizenden initiatieven gaande die vanuit de vrouwelijke rechter hersenhelft streven naar een rechtvaardige, sociale, schone en liefdevolle samenleving. Bij deze “verbindende” initiatieven zijn wereldwijd miljoenen mensen betrokken, zonder dat zij zelf vaak weten dat zij de voorlopers zijn van een majeure bewustzijnsverschuiving.

De onderstroom wordt héél langzaam de bovenstroom.

Oude voorspellingen
Dat het menselijk bewustzijn zou gaan veranderen, is al duizenden jaren in allerlei beschavingen en bij diverse volkeren en religies voorspeld, o.a. in het oude India, en bij de Egyptenaren, de Maya’s en de Noord-Amerikaanse Hopi indianen.

En ook in onze eigen westerse astrologie is de mens thans bezig met de overgang van het tijdperk van de “vissen”, waarin strijd, pijn en lijden centraal stonden, naar het tijdperk van de “Waterman”. Het tijdperk van de vissen ontstond vlak voor de geboorte van Jezus, en nu, circa 2.100 later later, gaan wij naar het volgende teken van de dierenriem, de Waterman.

In dit nieuwe tijdperk laat de mens zijn identificatie met de materie los. Hij keert naar binnen en hervindt er zijn wijsheid die hij altijd heeft gehad, maar die hij door de identificatie met de materie uit het oog was verloren.
De gevolgen van deze synthese

Door het hervinden van onze innerlijke wijsheid wordt ons ego kleiner en ons hart, geweten, gevoel en intuïtie juist groter. Ons verstand zal zowel in dienst treden van onze linker- als van onze rechter hersenhelft, en dat is een regelrechte aardverschuiving in ons dagelijkse leven te noemen.

Als de man in ons wil strijden, zal de vrouw in ons streven naar de dialoog. En als de vrouw in ons alsmaar wil praten en in haar emoties gehoord wil worden, zal de man in ons aangeven dat de mouwen moeten worden opgestroopt en dat de problemen door middel van logisch nadenken kunnen worden opgelost.

Ons bewustzijn zal én/én worden in plaats van óf/óf. De dualiteit die duizenden jaren in ons bewustzijn centraal stond, zal langzamerhand verdwijnen. Er gaat een nieuwe uiterlijke werkelijkheid ontstaan omdat onze innerlijke werkelijkheid verandert.

Én hart én hoofd.
Én liefde én angst
Én natuur én economie

De mannelijke én vrouwelijke energie, en de linker- én rechter hersenhelft gaan geleidelijk aan zorgdragen voor steeds meer balans, vrede en harmonie. In onze huidige werkelijkheid is deze eenheid nog lang niet overal zichtbaar. Het ego verzet zich op allerlei manieren en het wil de alleenheerschappij nog niet opgeven. Oorlog, hebzucht en andere mannelijke ego vormen voeren nog steeds de boventoon, maar het tij is langzaam aan het keren.

Deze transformatie kan kwaadschiks gaan, langs de weg van een wereldoorlog, de ineenstorting van het financiële stelsel of een enorme natuurramp. Maar het kan ook zijn dat deze transformatie goedschiks gaat, langs de weg van een groeiend innerlijk besef dat de balans in de uiterlijke en materiële wereld enkel kan worden bereikt door de balans in ons bewustzijn. “Zo binnen, zo buiten” is dan de weg.

En dat deze abstracte transformatie nu pas langzaam duidelijk wordt, komt doordat ons verstand van concrete zaken houdt. Onze hersens negeerden tot voor kort de vage, abstracte, zweverige en innerlijke zaken. Maar zélfs dat is nu langzaam aan het veranderen. En dat is een teken aan de wand.

Bron: Aart van Wijk